نقد حال !  استعدادهای نهفته !     سيد عليرضا ميرعلي نقي 

 در جشنواره فجر امسال ، اجرای گروه « نهفت » با سرپرستی جهانشاه صارمی ، از تک خال های برنده بود . صارمی که نوازنده تار وحرفه ای اهل موسيقی است ، چنان با جديت به تربيت کودکان ونوجوانان پرداخته است که اين کار تبديل به اصلی ترين کار زندگيش شده است . بهتر هم است . حيات موسيقي ما به تداوم آن بسته است . گسستگی ها راکه چه کسانی جبران کنند ؟ آيا بهتر نيست هر موسيقيدان با فرهنگی ، بخشی از عمر مفيدش را صرف اين کار بکند ؟ در هرحال اجرای عالی گروه « نهفت » از آثار موسيقی ايرانی وموسيقی کلاسيک درتالارهای تهران درخشيد ، ولی افول نکرد وضرباهنگ ارزش اش را ازدست نداد . بلکه منسجم تر پوياتر ادامه داد وادامه می دهد . ادامه می دهد تادراجرايی ، ديده تحسين  استادان : فرامرز پايور و حسين عليزاده را به روی خود بگشايد .

 رده سنی گروه نهفت ، رده سنی کودکان و نوجوانان تازه پاست . آموزش اين افراد در معمولی ترين شرايط آغاز شده واکنون که به نوعی جای موسيقيدان سنتی به مفهوم دوره انقلاب نيست ، ومفهوم موسيقيدان ونوازنده ساز سنتی رفته رفته ، بازتاب وتداعی نيکويی می يابد . به شرطی که آموزش های عملی اين چنين دقيق با آموزش های علمی توام شود . مهيا کردن شرايط ومحيط اين نوع آموزش ، از عهده عاشقی ها هم ساخته نيست وبا يستی پشتوانه ای قوی تر از اين حرفها داشته باشد .

شنيدم قرار است منتخبی از اجراهای خوب گروه« نهفت » ضبط شود وبه بازار بيايد . به نظر بنده کاری که صارمی انجام داده ازلحاظ آموزشی يک الگو است و تابع نظم و انضباط خودمانی اوست . ومهم تر از همه ، روش کار اوست که بايستی الگو قرار بگيرد . تلويزيون ، به شرط اجازه می تواند انتقال دهنده اين تجربه ها باشد . تجربه هايی که بعضا" ديگر تکرار نمی شود وهنر هم چيزی جز طی طريق موفقيت آميز اين راه ها نيست . صدای موسيقی گروه  نهفت ، پيوسته درخشان باد !